O czym jest nasz serial?
„Tacy Sami” to cykl 13 odcinków dokumentalnych opowiadających o aktywizacji zawodowej kobiet. Każdy 20-minutowy odcinek przedstawia odrębną i co warto podkreślić – prawdziwą historię. Bohaterki serialu wracają na rynek pracy po dłuższej przerwie, spowodowanej najczęściej urlopem macierzyńskim, wychowawczym, utratą pracy lub niemożnością godzenia opieki nad dzieckiem z życiem zawodowym.
Różnią się wiekiem, wykształceniem, miejscem pochodzenia, aspiracjami zawodowymi, sytuacją rodzinną i sposobami radzenia sobie z problemem powrotu pracy.
Są wśród nich zarówno kobiety przedsiębiorcze, zakładające własną firmę, jak i takie, dla których praca najemna jest jedyną możliwością zarabiania. – Żeby znowu zaistnieć na rynku jedne muszą się przekwalifikować, a inne zmienić myślenie o własnej przyszłości; jedne – pokonać barierę wieku, inne – stereotypów, środowiska, niewiary w siebie – zapowiada Łukasz Modelski, autor scenariusza cyklu „Tacy Sami”.
Wszystkie bohaterki serialu są matkami, dlatego autorzy skupili się w nim na problematyce funkcjonowania młodej matki w środowisku zawodowym i domowym oraz zagadnieniach praktyki rodzicielstwa w Polsce, w tym relacji partnerów.
„Mieć dziecko” czy „mieć pracę”?
Łukasz Modelski dodaje: – Częstym, przywoływanym przez bohaterki problemem, jest niemożność porozumienia z pracodawcą co do elastycznych warunków zatrudnienia. Sztywny sposób organizowania czasu pracy – skutkujący wielogodzinną nieobecnością matki w domu – jest główną przeszkodą w wychowaniu dzieci. To dylemat: „mieć dziecko” czy „mieć pracę”.
Kobiety więc często rezygnują z pracy. Ich pracujące koleżanki, rezygnują z macierzyństwa. Dlatego też serial pokazuje pracodawców stosujących dobre praktyki w zatrudnieniu matek. Ma to tym większe znaczenie, że kobiety nie mogą liczyć na żadną zorganizowaną opiekę nad dziećmi (brak dziadków, brak miejsc w żłobkach i przedszkolach, drogie opiekunki), co czyni trudniejszymi ich zawodowe wybory.
Posiadanie dziecka wpływa na sytuację całej rodziny, stąd w kontekście losów bohaterek, serial opowiada też historię ich związków. Pokazuje przykłady partnerskich relacji kobiety i mężczyzny, solidarnego wysiłku związanego z wychowaniem dziecka, włącznie z „męskim” urlopem rodzicielskim, a także utrzymywaniem gospodarstwa domowego.
Rówość na rynku pracy
W serialu jest mowa o tym, że kobiety i mężczyźni zatrudniani są na równych zasadach. Bohaterki przedstawiane w cyklu „Tacy Sami” często pracują w zawodach uchodzących tradycyjnie za domenę mężczyzn, a pokazani w serialu pracodawcy podkreślają równość w traktowaniu kwalifikacji zawodowych obu płci.
Przy okazji głównego tematu jakim jest powrót kobiet do pracy zawodowej, serial porusza wiele nie mniej ważnych problemów. Stąd też jest w nim mowa m.in. o: elastycznej pracy matek wychowujących małe dzieci, polityce zatrudnienia promującej kobiety, międzynarodowych standardach wymuszających podobne stosunki pracy w Polsce, pełnym partnerstwie kobiety i mężczyzny tak w pracy zawodowej jak i w rodzinie, zmianie kwalifikacji zawodowych kobiet z wieloletnim stażem zawodowym.
Przeczytaj także: Filmy na jesienne wieczory, czyli co warto obejrzeć na Netflixie?
Kim są bohaterki?
– Bohaterki serialu zostały dobrane tak, by tworzyć możliwie reprezentatywną dla poruszanych zagadnień panoramę – podkreśla Łukasz Modelski. W serialu udział biorą m.in.: policjantka, która swój zawód wybrała już po urodzeniu dzieci; założycielka wiejskiej fabryczki piernikowych chatek czy współwłaścicielka kuźni. Każdy z 13 odcinków opatrzony jest komentarzem ekspertek: naukowców i pracowników instytucji publicznych.
Jeden z odcinków poświęcony jest założycielkom portalu Mamo Pracuj 😉 Zapraszamy!
O serialu
Serial dokumentalny „Tacy Sami” jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej, w ramach projektu Europejskiego Funduszu Społecznego „Kampania na rzecz równego dostępu do rynku pracy”. Celem kampanii jest promocja zmian kulturowych, w tym modelu partnerskiego, jako rozwiązania umożliwiającego łączenie obowiązków zawodowych i rodzinnych wśród kobiet i mężczyzn na terenie kraju.
Grupę docelową stanowią kobiety i mężczyźni, osoby dyskryminowane na rynku pracy, w tym kobiety powracające do pracy po urlopach macierzyńskich/wychowawczych, ich mężowie/partnerzy, pracodawcy, służby zajmujące się zwalczaniem bezrobocia, decydenci oraz media.
Strona internetowa projektu: www.tacysami.edu.pl
Wagę tematu, podejmowanego w cyklu „Tacy Sami”, dostrzegają dziennikarze związani z TVP1, którzy sami są rodzicami i godzą życie zawodowe z rodzinnym.
Beata Tadla, „Wiadomości” TVP1
– Nie jestem typem matki Polki. Nie jestem też pracoholiczką. Udało mi się wypracować zdrowy balans pomiędzy macierzyństwem a życiem zawodowym. Kiedy pracuję, tęsknię za synem. Gdy jestem w domu, tęsknię za telewizją. Nigdy nie czułam, że cokolwiek mi umyka, bo zawsze bardzo dużo z synem rozmawiałam.
Dziś, kiedy Janek jest już nastolatkiem, sam potrafi mi powiedzieć, że cieszy się widząc zadowoloną, a nie sfrustrowaną mamę. To jest życie na dwóch etatach i na pełnych obrotach, wiem. Ale jestem też przekonana, że obie sfery można połączyć i sprawić, że będą się uzupełniały. Macierzyństwo zawsze napędzało mnie do działania, inspirowało. Praca wypełnia zupełnie inną przestrzeń. Ale ostatecznie jedno i drugie daje poczucie radości, satysfakcji i spełnienia.
Krzysztof Ziemiec, „Wiadomości” TVP1
– Uważam, co wynika też z naszego rodzinnego doświadczenia, że im dłużej żona jest w domu, tym lepiej dla rozwoju dzieci! Ale nie każdy może sobie na to pozwolić i nie każdy też tak chce. Problemem jest dziś rynek pracy. Zmienia się bardzo szybko i dawne kwalifikacje mogą być dziś nic nie warte. Warto zobaczyć, jak poradzili sobie inni. Co zmienili, by dostać pracę po przerwie.
Jestem akurat przeciwnikiem parytetów dla pań, ale staram się być gentelmanem, więc uważam, że kochający mąż powinien, albo zadbać o dom sam, albo zrobić wszystko, by pomóc żonie. W powrocie do pracy także. Dziś rola męża jest inna, tzn. bardziej wymagająca niż choćby 25 lat temu. Generalnie wszystko musi się opierać na partnerstwie! I wychowanie dzieci, i podział obowiązków, i wsparcie przy decyzji o powrocie do pracy. Ale nic na siłę. Jeśli kobieta na siłę chce wrócić i całą jej pensję pochłonie opiekunka, to nie ma to sensu. Warto obserwować doświadczenia innych i wyciągać wnioski.
Agnieszka Prokopowicz, „Kawa czy herbata?” TVP1
– Przez wiele lat samotnie wychowywałam córkę, równocześnie pracując zawodowo. Owszem, to trudne być dobrym w obu dziedzinach. Czasem pracodawcy patrzyli krzywo, gdy wychodziłam odebrać dziecko z przedszkola o godz. 17.00. Kiedy jednak dostawali rano dobry tekst (napisany w nocy), zapominali, że nie lubią wychodzenia przed czasem.
O wszystkim trzeba rozmawiać i dawać z siebie wszystko. Miałam wiele zarwanych nocy, w których kończyłam pracę z połowy dnia. Za nic w świecie jednak nie dałam sobie odebrać prawa do spędzania czasu z córeczką. Dopiero od kilku lat, kiedy dzieci są większe, mam czas dla siebie. Bycie mamą i pracownikiem da się pogodzić pod warunkiem, że lubi się swoją pracę i kocha dziecko. Czasem pada się na twarz, ale czy w obliczu prawdziwych dużych problemów zmęczenie jest podstawą do wielkiego narzekania?
REALIZATORZY PROJEKTU
Fundacja na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju
Krajowe Stowarzyszenie Inicjatyw
Zdjęcie: Pexels.com
