Zadbaj o siebie z czułością. O zdrowiu psychicznym mam, które zawsze są dla innych

Czułość zamiast presji – pierwsza forma troski o siebie

Czy często myślisz, że dasz sobie prawo do relaksu, jak już wszystko załatwisz i ogarniesz? Kiedy już zadbasz o wszystko i o wszystkich, to pozwolisz sobie na odpoczynek i może nawet jakąś drobną przyjemność? A czy lubisz stawiać sobie wysoko poprzeczkę i nie spoczniesz, dopóki do niej nie zaskoczysz, choćby ostatkiem sił? Wielkim odkryciem było dla mnie zauważenie, ile energii tracę na sprawdzanie, czy już jestem blisko poprzeczki czy może jeszcze muszę się bardziej postarać. Mocniej wysilić. Dać z siebie więcej. I co ma mi dać to, że do niej sięgnę? Że po raz kolejny udowodnię światu, że wzorowo, idealnie i perfekcyjnie wykonuję stawiane przede mną zadania? A potem przyszły kolejne pytania – a co, jeśli czasem nie będzie idealnie? Czy zaakceptuję “tylko” wystarczająco dobrze? Wciąż się tego uczę. I coraz częściej daję sobie prawo do odpuszczania. Do obniżania zawieszonej w chmurach poprzeczki. To przynosi ulgę. Rozluźnia. Wycisza. Uspokaja. Robi się miejsce na zauważenie drobnych radości dnia codziennego i jest ich tak jakby więcej. A może to tylko kwestia zmiany perspektywy? Bo zamiast wypatrywać poprzeczki, mogę częściej rozejrzeć się dookoła…?

Sygnały, że Twoja “emocjonalna filiżanka” się opróżnia.

Lubię metaforę emocjonalnej filiżanki, czyli naczynia, w którym mieszczą się nasze zasoby. Jeśli jest pełna, jesteśmy cierpliwe, kreatywne, pełne energii i poczucia humoru. Łatwo przychodzi nam wykonywanie naszych obowiązków, jesteśmy opanowane, pełne empatii, czujemy się dobrze. Ale różne doświadczenia, które codziennie nas spotykają, wydarzenia, które są naszym udziałem, wpływają na to, że filiżanka powoli się opróżnia. Zasoby się wyczerpują. Nasze osobiste predyspozycje określają to, czy więcej kosztuje nas wizyta w hałaśliwym centrum handlowym czy przypalenie obiadu. Ale filiżankę opróżniają też, stres, napięcie, niektóre myśli. Można od rana nie wstawać z łóżka, ale przez pół godziny tak mocno zamartwiać się czekającą nas rozmową kwalifikacyjną, że mamy wrażenie, że jesteśmy zmęczone, mimo iż dzień dopiero się zaczyna. Kluczem do życia w równowadze jest podejmowanie codziennie takich decyzji, żeby Twoja filiżanka nie była zbyt długo pusta i żeby nie była pusta za często. Co dodaje Ci energii? Co ładuje Twoje akumulatory? Co daje Ci radość? Co sprawia, że Twoja filiżanka się napełnia? Jeśli nigdy nie zadawałaś sobie takich pytań, wykorzystaj tę jesień do tego, aby nadrobić zaległości, a potem jak najczęściej zadawaj sobie pytanie “jaki jest stan mojej filiżanki?”. I jeśli jest taka potrzeba – “czego teraz potrzebuję, żeby ją napełnić?”.

Uważność – pierwszy krok do dobrostanu

Nie ma jednej uniwersalnej, słusznej dla wszystkich podpowiedzi co robić, żeby częściej czuć się zasobną. Potrzebujemy uważnie się sobie przyglądać, aby uszyć odpowiedź skrojoną na swoją miarę. Naszym największym sprzymierzeńcem w tym zadaniu jest uważność, której na szczęście można się uczyć. Można ją wzmacniać. Mam wrażenie, że im częściej korzystam z “mięśnia” uważności, tym jest on sprawniejszy i lepiej mi służy. Jest to niezwykle wspierająca obserwacja. 5 minut ciszy przy kawie. Kilka świadomych oddechów. Uważny posiłek. Zwrócenie się do ciała – co teraz czuje, jakie sygnały mi daje? Jakie dźwięki mnie otaczają? Jakie myśli się pojawiają? Jakie dominują emocje? To wszystko są aktywności, które przywracają nas do “tu i teraz”. Osadzają. Kierujemy intencjonalnie na coś naszą uwagę i w ten sposób ją wzmacniamy. A kiedy zaczynasz być uważna na siebie, szybciej dostrzegasz, że coś w Tobie potrzebuje troski, jeszcze zanim pojawi się napięcie czy zmęczenie. To właśnie uważność pomaga budować nasz dobrostan każdego dnia.

Dbanie o siebie to inwestycja, a nie luksus

Kiedy dbasz o siebie, o swoje emocje, potrzeby, odpoczynek, dbasz też o tych, którzy są wokół Ciebie. Bo żeby mieć siłę na opiekowanie się innymi, na troskę o najbliższych trzeba regularnie napełniać swoją filiżankę. Bo pomiędzy “daje, bo muszę, mimo iż nie mam na to kompletnie siły”, a “daję, bo chcę i czuję się zasobna”, jest duża różnica. Zarówno dla Ciebie, jak i dla tych, których obdarowujesz. Swoją troską, uwagą, czasem, opieką. Zasobna, spokojna mama to nie ideał z reklamy, który zawsze z uśmiechem na ustach dba o innych. To kobieta, która umie powiedzieć “teraz moja kolej”. I codziennymi drobnymi decyzjami pokazywać, że jest dla siebie ważna. To akt odwagi, ale też troski – o siebie, o innych, o relacje. Niech ta jesień będzie czasem, w którym przypomnisz sobie, że Twój dobrostan też ma znaczenie.